Sıfır maliyetle, dünyanın en kârlı yatırımıdır teşekkür etmek. Basit bir minnet ifadesi, emeklerin karşılığı olarak maddi değer içermeyen bir ödeme…

Teşekkür ediniz

Sıfır maliyetle, dünyanın en kârlı yatırımıdır teşekkür etmek.

Basit bir minnet ifadesi, emeklerin karşılığı olarak maddi değer içermeyen bir ödeme…

Tamam kabul, hayatımız dayanılması zor sıkıntılarla geçiyor, sorunlar büyük… İşsizlik, pahalılık, pandemi ve hayallerin vücut bulamadığı bir yaşam alanı… Tarifi imkansız bir stres fırtınası altında yaşamaya çalışıyoruz. Teşekkür etmek, işte bu fırtınadan; huzura, sakinliğe ve insan olmanın dayanılmaz erdemine açılan bir kapıdır. Kibirden arınmanın formülize edilmiş şeklidir. Bir yerde okumuştum şöyle diyordu:” Hak ettiğiniz bir şeyi aldığınızda teşekkür etmeyin. Çünkü size verilen lütuf değil, emeğinizin karşılığıdır”. Ne kadar gereksiz, ne kadar boş bir cümle bana göre. Lütfen bir teşekkür etmeyi esirgemeyin kimseden. Neredeyse sevgi dahil, her şeyin maddiyatla ölçüldüğü bu acımasız dünyada; gönüllerde taht kurmanın büyülü şifresidir bu basit iki cümle. Deneyin göreceksiniz; çatık kaşların gevşediğini, asık yüzlerin gülümsediğini, içinizde bir şeylerin yer değiştirdiğini mutlaka göreceksiniz… Akıp giden zaman içinde hiç düşündünüz mü ne kadar teşekkür ettiğinizi? Güler yüzle hürmet sloganı olan teşekkür etmekten ne olursa olsun vazgeçmeyelim, hem ne kaybedersiniz ki değil mi… Bin bir zahmetle hazırladığı sofra için eşinize, çayınızı yada suyunuzu getiren; evinize neşe katan çocuklarınıza, sizi dünyaya getiren anne babanıza, size sevgisini sunan sevgilinize, çöpçünüze, bakkalınıza, komşunuza ve saymakla bitmeyecek ama hayatınızın bir anında mutlak sizinle olan insanlara ve elbette kendinize… Düşündüm de; çayımı getiren garsona etmişim, yol tarifi yapan esnafa etmişim, iltifat edip yanağımı kızartana etmişim de kendime bir teşekkürü çok görmüşüm. Kendime kendimi şikayet etmişim bol bol… Geceleri o gün yaptığım irili-ufaklı hataların çivilerinde uyumuşum. Uyumadan dualarımda herkese ve her şeye teşekkür etmişim, kendimi atlamışım. Kendimizi eleştirmeye gönüllü, övmeye uzak durmamız belki de milyon yıllık bir düşünce sisteminden. Sürekli bir düzeltme, çekidüzen verme üzerine odağımız. Neyimiz yok, neyi yapamadık, o işi niye kıvıramadık bunlar meşgul ediyor kafamızı. Sanki hayatta kalmak, ayakta kalmak demekmiş gibi. Hayatta kalmak; yaşadığımız her gün bazen üzerinde hiç düşünmeden yapıverdiğimiz şey. Oysa ayakta kalmak; bir mücadele….Hayattayken ayakta kalmak da var, yere kapaklanmak da. Kapaklanmayı tanımayan, kalkmayı öğrenemez. Kapaklanmamak için yolda yürürsen, yoldan bir şey anlar mısın? Yürüyebilmeye teşekkür eder misin? Sevgili kendim; bu güne kadar bana yaşattığın bunca güzellik için teşekkür ederim. Zor günlerimde “geçecek merak etme” dediğin için, bazen inancımı kaybettiğimde küsüp sırtını dönmediğin için teşekkür ederim. Bunca ses içinde; sesimin ip gibi incecik çıktığı günlerde bile bana duyurduğun için çok teşekkür ederim. Aynada beni görüp beğendiğin için, yolumdan saptığımda uyardığın için teşekkür ederim. Karanlık günlerde elimi tuttuğun için teşekkür ederim. Sen benim dirayetim ve kifayetimsin… Tek bir gün bile başkası olmayı düşünmedim. Aldığım riskler ve yaptığım tüm delilikler beni ben yaptı en nihayetinde. Beni yaşattığın için sana çok teşekkür ederim… Nazik olun; insanlara, pencerenizin önünde açan çiçeğinize, ayaklarınızın dibinde keyif veren sesiyle mırıl mırıl dolaşan kedinize, güneşe, yıldızlara, tüm evrene teşekkür edin. Ama en çok da sizi terk etmeyen kendinize cömertçe teşekkür edin. Çünkü bunu hak ediyorsunuz… Ve sabırla bu yazımı okuduğunuz için size çok teşekkür ederim:) Sevgi ile, saygı ile, aşk ile kalın. Hoş kalın.

Birgül YEDİBELA Eyüp Flaş Haber