Eğitime dair

Dedem köyde doğmuş köyümüzde vefat etti

Birçokları gibi askerlik ve hastalık dışında köyünden dışarı çıkmadı,  çıkamadı

Yani okul,  eğitime dair tek kelime bir şey hayatına girmedi

Babam ise zorlamanın sınırlarında onca güçlükle onca imkânsızlıkla bir yerlere gelebildi

Şimdilerde iktidar tarafından ve piyasacı sistem tarafından pek kıymeti bilinmese de babamın gençlik zamanlarında öğretmen olmak hem kolay değildi hem de el üstünde tutulurdu

Sıra geldi bana

Ben de zorlamaların ürünü olarak ama daha fazla imkânla okudum ve ortalama bir ailenin dilediği şekliyle doktor oldum

Kızlarım belki büyüğü belki küçüğü bilemem hangisi yeterince okusa belki belki akademisyen, bilim insanı yada aç kalmayacak saygın bir sanatçı yada aranan sorulan bir araştırmacı olabilir

Belki

Belki olabilir

Yani köyden köken almış bir ailenin 2. değil 3. de değil muhtemelen 4. kuşağı toplumda sevilir sayılır ayakları üstünde durabilen eli ekmek tutabilen meslek yada erbap sahibi olabilir

Türkiye’de veya herhangi 2. Sınıf kapitalist ülkelerde bu böyle iken insanlığın en büyük kazanımı Sovyet sosyalist cumhuriyetler birliğinde bir çiftçi  ailenin çocuğu uzaya çıkan ilk insan olabilmektedir

Bkz. Yuri GAGARİNİN hayatı

En ileri kapitalist ülkelerde bile böyle bir durum ancak istisnai olarak kayıtlara geçebilir

Kapitalizmde çocuğun kaderi daha doğar doğmaz yazılır

Eğitim ancak en geri öğelere de ilerleme fırsatı veriyorsa eğitimdir

Elit bir azınlığa verilen kısmi nitelikli bir eğitimin kadir kıymeti yoktur

Gerisi lafı güzaftır

Dr . Fahri ARSLAN

Eleştiri ve önerileriniz için e mail adresim

faxri078@gmail.com